[EN/PL] ‘Familiar Feeling’ by Maciej Gąbka at Rodriguez Gallery

[EN]

The inconsistencies that occur when researchers trying to define norm rules could be compared to the fluctuation between the liar’s paradox and the illusion of truth. Its primary task boil down to paradoxical standardization and the imposition of particular ideals, which explains the large number of contradictions within this concept. Paying attention to the importance of cultural norms allow to recognize some of them. The normative absurd are contained in the form of linguistic constructions that cease to have any value for us, gestures turn into insignificant automatic reflexes, objects that completely indifferent to us, or preposterous human aspirations prove the authoritarian meaning of the norm.

On the Familiar feeling exhibition the author present objects which display visualizations of selected representations of normative behavior. The model way of showing art was used to expose artworks which content refer to model thinking through the prism of the cultural norms accompanying us.

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling, exhibition view

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling, exhibition view

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling, exhibition view

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling (Memory card)', 70x52 cm, photography, 2020

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling, exhibition view

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling, exhibition view

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling (Fintorp 365+)' 70x52 cm, photography, 2020

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling (Ipoone 8)', 46x60 cm, photography, 2020

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling, exhibition view

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling, exhibition view

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling, exhibition view

Maciej Gąbka, 'Familiar Feeling, exhibition view

[PL]

Podobno niezgodności występujące podczas próby definiowania pojęcia normy można porównać do wahania między paradoksem kłamcy a iluzją prawdy. Obok jej nadrzędnego zadania, które sprowadza się do, jakkolwiek paradoksalnie by to nie wybrzmiało, standaryzacji oraz narzucania pewnych ideałów, w granicach normy należy zatem spodziewać się serii mnożących się sprzeczności. Poświęcenie jej znaczeniu stosunkowo niewielkiej ilości czasu, pozwala dostrzec niektóre z nich. Normatywne absurdy kryją się pod postacią językowych konstrukcji, które przestały mieć dla nas jakąkolwiek wartość, gestów przeradzających się w płytkie automatyzmy, przedmiotów, które całkowicie nam zobojętniały, czy absurdalnych aspiracji człowieka dowodzących autorytarnego wpływu norm.

Familiar feeling to wystawa, na której przedstawiono wizualizacje poszczególnych reprezentacji zachowań normatywnych. Modelowy sposób pokazywania sztuki posłużył do wyeksponowania obiektów, których treść nawiązuje do modelowego myślenia przez pryzmat towarzyszących nam norm kulturowych.