[EN/PL] ‘Repulsive, Faint, Dispassionate’ by Tomasz Ciecierski at Le Guern Gallery
![[EN/PL] ‘Repulsive, Faint, Dispassionate’ by Tomasz Ciecierski at Le Guern Gallery](https://blokmagazine.com/wp-content/uploads/2020/07/15.-tomasz-ciecierski-wstrexxtny-beznamiexxtny-mdly-widok-wystawy-fot.-piotr-bekas-1200x800.jpg)
[EN]
text by Ewa Opałka
‘Repulsive’ consists of yellow, brown, and blue. ‘Faint’ is green, brown, and pink. ‘Dispassionate’ is blue, brown, and green. These atypical colors are manifested through distinctive ‘scribbles’ made with crayons. In a drawing, beside those mentioned above, there are also: ‘torsional’, ‘hopeless’, ‘dolorous’, and ‘nasty’. What are the motives behind the artist’s decision to juxtapose the adjectives referring to extremely unpleasant emotions with arbitrarily chosen colors?
Making ‘scribbled’ mixes of colors is one of Tomasz Ciecierski’s signature gestures. Next to the inclusion of brushes, tubes, painting palettes (and the material experience of the studio in general) within canvases, it is a crucial element of the ‘inventory-taking’ of the painter’s workshop. We tend to believe that an impression that occurs in contact with a specific tint is dominated by visuality. In the case of this artist, its verbal transposition used to be seen as a conceptual gesture. It came about with such early works as Painting Palette (1972), where one can find such colors as ‘sad’, ‘tender’ or ‘indistinct’ beside more classical ones. However, the sensual aspect that occurs here brings something more to the picture than mere reduction to the verbal language.
Drafts (2002), a bibliophile publication, is an artistic object which provides the deepest insight into Ciecierski’s specific method and summarizes it in the most synthetic way. A series of ‘scrawls’ collected in the book was created after the artist’s visit to New York City in 1971. The drawings were notations of the phenomena he was experiencing in his studio during the creative process. Inspired by Claes Oldenburg’s notebook, they reveal Ciecierski’s fascination with pop art. On the very first pages, one can see careless drawings of MoMA signature artworks such as Andy Warhol’s famous Campbell Soup Cans. In the context of this show, pop art is essential if seen as an art direction that questioned art’s autonomous ontology. In The Consumer Society, Jean Baudrillard claims that it was due to this direction that a distinction between ordinary objects and artistic ones, constantly relevant in postwar late modernism, was finally abolished. However, at the turn of the 1960s and 1970s, the inclusion of materiality, physicality, and utility of objects into the field of art was the leading feature not of pop art but of minimal art.
In his Notes on Sculpture, Robert Morris focuses on differences between sculpture and painting in minimal art and claims that in the latter it is color that is foreign to stable forms. In his opinion, minimal painters made an effort to free color from the drawn shape in order to establish the color’s autonomy. In this perspective, color remains immaterial, nontactile, which makes it inconsistent with the physical nature of sculpture. Thereby, it doesn’t refer to the experience of space, so crucial for minimal art and its phenomenological inclinations.
What seems to be the most innovative quality in Ciecierski’s practice is a transposition of color outside the mere visual field. His paintings affect us in an almost synesthetic manner. Colors mediate sensations of being in space, especially studio space. Space is experienced as a series of phenomena but at the same time it contains the flesh of the artist that is built of the same ’tissue’ as the canvas (which evokes Maurice Merleau-Ponty’s la chair du monde). New works presented in the show, drawings as well as canvases, produce in the viewer a strong sensation of ‘organic’ trembling. Unusual juxtapositions of colors let us resonate with the artist’s affects/bodily sensations almost on the physiological level.
[PL]
tekst: Ewa Opałka
Na „wstrętny” składają się żółty, brązowy i niebieski. „Beznamiętny” to niebieski, brązowy i zielony. „Mdły” – zielony, brązowy i różowy. Nietypowe barwy zamanifestowane zostały przez charakterystyczne gryzmoły wykonane kredkami. Oprócz wymienionych, rysunek uwzględnia jeszcze: „torsjowy”, „beznadziejny”, „smętny”, „ohydny” i „paskudny”. Z czego wynika powiązanie budzących skojarzenia ze skrajnie niemiłymi stanami emocjonalnymi epitetów z subiektywnymi i arbitralnymi zestawieniami kolorów?
W przypadku Tomasza Ciecierskiego, tworzenie, „nabazgranych” zestawień kolorystycznych, jest jednym z charakterystycznych autorskich zabiegów, które składają się na metamalarską praktykę. Obok włączania w obręb płócien pędzli, tubek, palet, a szerzej – materialnego doświadczenia pracowni, wpisuje się w szereg gestów „inwentaryzujących” malarski warsztat. Transponowanie wrażenia, którego źródłem jest kontakt z kolorem, zdominowany, jak jesteśmy wciąż przyzwyczajeni uważać, przez zmysł wzroku, na język, odczytywane było jako działanie wprowadzające w obręb tradycyjnej dziedziny, perspektywę konceptualną. Można odnaleźć je już w pracach z serii Paleta malarska (1972) – gdzie oprócz bardziej klasycznych kolorów pojawiają się „smutny”, „czuły”, „nijaki”. Jednak oddany w nich wrażeniowy aspekt barw zdaje się wnosić coś więcej niż konceptualną redukcję do języka werbalnego.
Przedmiotem artystycznym w najbardziej syntetyczny sposób ujmującym i dającym najszerszy wgląd w specyficzną metodę Ciecierskiego jest bibliofilska publikacja „Brudnopisy” z 2002 roku. Seria szkicowych, „gryzmołowatych” rysunków zainspirowanych pobytem artysty w Nowym Jorku w 1971 roku, to de facto zapis fenomenów doświadczanych w trakcie procesu twórczego w kontakcie z aurą pracowni. Zainspirowane notatnikiem Claesa Oldenburga, już na pierwszych stronach ujawniają fascynajcję pop-artem: na jednym z rysunków widnieją niedbale naszkicowane prace z MoMA, a wśród nich słynna warholowska puszka zupy Campbell. W kontekście obecnej wystawy jest to istotne o tyle, jeśli widzieć pop-art jako kierunek kwestionujący autonomiczną ontologię sztuki. W Społeczeństwie konsumpcyjnym Jean Baudrillard stwierdza, że pojawienie się tego kierunku pieczętowało zniesienie obecnego wciąż w powojennym późnym modernizmie rozróżnienia na przedmioty zwykłe i artystyczne. Jednak włączanie w obręb sztuki, tego, co materialne, związane z fizykalnością i użytecznością przedmiotów, najdobitniej wyrażało się w tym czasie w sztuce minimalistycznej. Tendencja ta na poziomie filozoficznym znajdowała wyraz w odwołaniu do tradycji fenomenologicznej.
Robert Morris, opisując w Uwagach o rzeźbie różnice między malarstwem a rzeźbą w perspektywie sztuki minimalistycznej, stwierdza, że to właśnie kolor, jest jakością oderwaną od stabilnych form. Malarze minimalistyczni dążyli, według niego, do wyzwolenia koloru z kształtu, ustanowienia jego autonomii. Kolor jest więc niematerialny i nietaktylny, co sytuuje go na antypodach jakości rzeźbiarskich. Nie odnosi się tym samym do doświadczenia przestrzeni, jednego z kluczowych zagadnień minimalizmu z jego fenomenologicznymi inklinacjami.
Tym, co wydaje się największą innowacją w twórczości Ciecierskiego jest właśnie przemieszczenie koloru w obszar poza optyką, swoiście synestezyjne oddziaływanie jego prac. Barwy transponują sensacje związane z byciem w przestrzeni, przede wszystkim przestrzeni pracowni. Doświadczana jest jako seria fenomenów, jednocześnie wpisane jest w nią również samo ciało artysty – zbudowane niejako z tej samej tkanki (warto przywołać tu określenie Maurice’a Merleau-Ponty la chair du monde), co traktowane obiektowo płótna. W prezentowanych na wystawie nowych pracach – zarówno w rysunkach, jak i obrazach – silnie odczuwalne jest rodzaj „organicznego” rozedrgania. Niezwykłe zestawienia barw pozwalają zarezonować z odczuwanymi przez artystę emocjami/sensacjami cielesnymi na niemal fizjologicznym poziomie.
Imprint
| Artist | Tomasz Ciecierski |
| Exhibition | Repulsive, Faint, Dispassionate |
| Place / venue | Le Guern Gallery, Warsaw |
| Dates | 20 June – 29 August 2020 |
| Website | leguern.pl/en/ |
| Index | Ewa Opałka Le Guern Gallery Tomasz Ciecierski |