![[EN/PL] ‘Kudlicka/Gołkowska’ at Studio Gallery](https://blokmagazine.com/wp-content/uploads/2020/11/gal-studio-2020-10-37833-1-1200x900.jpeg)
[EN]
text: Paulina Olszewska
The exhibition has the character of a staged dialogue in which the works of Kudlicka are juxtaposed with the art of Gołkowska. It is a meeting of artists who did not have the opportunity to get to know each other personally, or to show their works together. Their work developed independently of each other.
Wanda Gołkowska (1925-2013) was one of the first students of the State Higher School of Fine Arts (PWSSP) in post-war Wrocław, and she lived and worked in the city all her life. After graduation she began to move away from traditional painting towards spatial forms and conceptual art. However, she rarely broke completely with painting and drawing. They became a field of experimentation for her. Throughout the 1960s she contributed to the foundation of conceptualism in Poland, and in the 1970s, together with her husband, Jan Chwałczyk, she joined the international Mail Art network. An important aspect of her work was her interest in nature, of the “pure” sort, but also of the sort that exists in relation to people. This led to the artist’s interest in mathematics, and specifically to systems that can be related to the rules of the natural world.
Marlena Kudlicka (born 1973) studied at the Academy of Fine Arts in Poznań and was a student of Jarosław Kozłowski. She lives and works in Berlin. In her work she explores the relationship between meaning and space within a language that is conceived of as a structure or system. Her activities are rooted in the avant-garde break with image as representation, as well as in conceptual art. The artist is interested in concepts such as error or doubt, which belong to both mathematics and human life. Beginning with a study of contradictions, whether in thought processes or physical actions, the artist seeks the moment of balance. Tensions between contradictions are presented in the language of materials, colours and in the disposition of forms. Her works have the form of sculptures, coexisting with the site in which they are presented.
Parallels between Kudlicka’s and Gołkowska’s works can be found in the visual sphere. Their work is dominated by line, circle, and the colour blue. Both refer to Henryk Stażewski and his understanding of pictorial space. In the work of Gołkowska and Kudlicka, space, both in the work itself and around it, plays a crucial role. It is significant both in the construction of works and in their reception. The word, the letter and the sign are another common point of interest for the artists. They pose questions about our models of linguistic communication and how we define reality. They emphasise the form of notation and its influence on the shape of interpersonal exchange. Starting from a visual language, Gołkowska and Kudlicka come to mathematics, which they also treat as language. Gołkowska reaches for the Fibonacci sequence or the golden section. Kudlicka, on the other hand, uses equations and percentage calculations. Error appears in the artists’ works as a conscious act. Kudlicka draws our attention to the inaccuracies in the systems we produce. In Gołkowska’s works it appears as the imperfect gesture of her own hand.
The artists’ work has the character of a game, encouraging the recipient to interact. Gołkowska uses movable wooden blocks or forms set in motion, as well as collages and cut-outs, which take us into the realm of children’s activities. In Kudlicka’s case, the game consists of verbal play in the titles of works, as well as playing with the viewer—the process of looking, recognizing and naming the works elements can be compared to a puzzle. Working with materials also plays an important role. In Gołkowska’s work these are factory-made wooden elements and adhesive vinyl as well as markers, inks, pens and crayons. Kudlicka combines glass and steel, the steel elements are filigree and the glass creates a counterbalance to the steel, affecting size and weight.
In the exhibition at Galeria Studio, Marlena Kudlicka strove for new forms and spatial solutions. She entered into a dialogue with Wanda Gołkowska’s work, as well as with the space of the gallery. In a series of new works, she has symbolically merged the two levels of the gallery and directed our attention not only to Gołkowska’s works but also to the historical interiors of the Palace of Culture.
[PL]
tekst: Paulina Olszewska
Wystawa ma charakter zainscenizowanego dialogu, w którym prace Marleny Kudlickiej zostają zestawione ze sztuką Wandy Gołkowskiej. Jest to spotkanie artystek, które nie miały okazji poznać się osobiście ani w ten sposób zaprezentować swoich prac. Ich twórczość rozwijała się niezależnie od siebie. Jednakże mają ze sobą wiele wspólnego.
Wanda Gołkowska (1925 – 2013) była jedną z pierwszych studentek Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (PWSSP) w powojennym Wrocławiu i przez całe życie tworzyła i mieszkała w tym mieście. Po ukończeniu studiów zaczęła odchodzić od tradycyjnego malarstwa ku formom przestrzennym i sztuce pojęciowej. Nie zerwała jednak radykalnie z malarstwem i rysunkiem. Stały się one dla niej polem eksperymentu. Od lat 60. współtworzyła konceptualizm w Polsce, w latach 70., razem ze swoim mężem, Janem Chwałczykiem, dołączyła do międzynarodowej sieci sztuki poczty. Istotnym aspektem jej twórczości było zainteresowanie naturą: tą „czystą“, ale także tą, która istnieje w relacji z człowiekiem. Pociągnęło to za sobą zainteresowanie artystki matematyką, a konkretnie systemami, które można odnieść do reguł świata natury.
Marlena Kudlicka (ur. 1973) studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu i była uczennicą Jarosława Kozłowskiego. Związana jest z Berlinem. W swej twórczości bada relacje znaczeniowo-przestrzenne w obrębie języka pomyślanego jako struktura lub system. Jej działania są zakorzenione w awangardowym zerwaniu z obrazem jako reprezentacją, a także w sztuce konceptualnej. Artystka interesuje się pojęciami takimi, jak błąd czy wątpliwość, które należą zarówno do matematyki, jak i ludzkiego życia. Wychodząc z badania przeciwstawności: czy to w procesach myślowych czy w fizycznych działaniach, artystka poszukuje momentu równowagi. Napięcia między sprzecznościami ukazane są w języku materiałów, kolorów i dyspozycji form. Jej prace mają formę rzeźb, współistniejących z miejscem, w którym są prezentowane.
Paralelę pomiędzy twórczością Kudlickiej i Gołkowskiej odnaleźć można w sferze wizualnej. W ich twórczości dominuje linia, okrąg oraz kolor niebieski. Obie nawiązują do Henryka Stażewskiego i jego pojmowania przestrzeni obrazu. W twórczości Wandy Gołkowskiej i Marleny Kudlickiej przestrzeń: zarówno ta w samym dziele, jak i ta wokół niego, odgrywa istotną rolę. Jest ważna tak w konstrukcji prac, jak w doświadczeniu odbioru. Słowo, litera i znak to kolejny wspólny punkt zainteresowania artystek. Stawiają one pytanie o sposób definiowania rzeczywistości i modele językowej komunikacji. Kładą nacisk na formę zapisu znakowego i jej wpływ na kształt międzyludzkiej wymiany. Wychodząc od problemu języka wizualnego, Gołkowska i Kudlicka dochodzą do matematyki, traktowanej również jako język. Gołkowska sięga po ciąg Fibonacciego lub złoty podział. Kudlicka zaś po równania i obliczenia procentowe. Błąd, który pojawia się w pracach artystek, jest ich świadomym działaniem. Kudlicka zwraca naszą uwagę na nieścisłości wytwarzanych przez nas systemów. U Gołkowskiej pojawia się on jako niedoskonałość gestu jej własnej ręki.
Twórczość artystek ma charakter gry, nakłaniającej odbiorcę do interakcji. Gołkowska stosuje ruchome drewniane klocki albo wprawiane w ruch formy, a także kolaże i wycinanki, które przenoszą nas w obszar dziecięcej aktywności. W przypadku Kudlickiej gra polega na zabawie słownej w tytułach prac, a także na zabawie z widzem; proces oglądania, rozpoznawania i nazywania ich elementów można porównać do łamigłówki. Istotną rolę odgrywa także praca z materiałem. U Gołkowskiej są to fabrycznie wykonane drewniane elementy i folie samoprzylepne oraz flamastry, tusze, długopisy i kredki. Kudlicka łączy ze sobą szkło i stal. Stalowe elementy są filigranowe. Szkło tworzy przeciwwagę dla stali, oddziałując rozmiarem i masą.
Na wystawie w Galerii Studio Marlena Kudlicka sięgnęła po nowe formy i rozwiązania przestrzenne. Weszła w dialog z twórczością Gołkowskiej, a także z przestrzenią Galerii Studio. W serii nowych prac symbolicznie połączyła dwa poziomy galerii i skierowała naszą uwagę nie tylko na prace Gołkowskiej, ale na historyczne wnętrza Pałacu Kultury.
Imprint
| Artist | Wanda Gołkowska, Marlena Kudlicka |
| Exhibition | Kudlicka/Gołkowska |
| Place / venue | Studio Gallery, Warsaw, Poland |
| Dates | 16 September – 15 November 2020 |
| Curated by | Paulina Olszewska |
| Photos | Błażej Pindor |
| Website | www.teatrstudio.pl |
| Index | Galeria Studio Marlena Kudlicka Paulina Olszewska Wanda Gołkowska |