![[EN/PL] ‘Farms Without Land’ at Przestrzeń Gruzownia Gallery](https://blokmagazine.com/wp-content/uploads/2020/10/nowe-cieplo-2020-25-1200x800.jpeg)
[EN]
Looking at the old maps one can easily see a repetitive pattern. In most villages In the Lubawa region you can see several large farm buildings and many small settlements of several hectars in size. Almost all of the inhabitants of the countryside were farmers, but not many could grow large. From that moment on, more than a hundred years have passed. There were two agricultural reforms that ordered division of the larger landowners estates, there was the establishment and collapse of the State Agricultural Farms and, last but not least, the bureaucratic cash injection from the European Union. However, if we take a closer look, we could have the impression that we have made a circle. Now, in each village only a few families – and sometimes companies – till the land. The rest of the farmers turned into villagers, living in the rural landscape and culture, but only loosely related to the daily hardship of working on a farm.
The places that the artists invited to the festival saw could seem depressing. Abandoned farms with plowed access roads. Houses in the middle of the fields, where corn and grain grow right next to the foundation of a shed built of slag brick. Stone farm buildings and huge houses made of red brick, where a single old lady lives with her only son. Farms without land, as captured in the exhibition’s title, which by their presence testify to the will to live in the countryside. People with family and professional ties to the arable land that they have abandoned, given up or sold for various reasons.
People intertwine with the place of their life and work in a way clearly visible in the landscape and changing its future shape. That is why the invited artists asked about the relations of the inhabitants of the Lubawa region with the land and the question of its ownership. They attempted to unravel stories that go deep into the past and contemporary ways of dealing with the rapid modernization of rural life.
This year’s, already the eighth edition of the exhibition, entitled Farms Without Land, can be read as the reverse of the last Nowe Ciepło exhibition from two years ago. At that time we were exploring the traditions of the Lubawa Gburs – wealthy landlords, who constructed solid buildings and took pride in their land. Today, we are telling the story of the countryside that is moving away from agriculture and is in the crossroads between tradition and a fast-paced, global reality. Perhaps the questions and observations of the artists will allow us, the inhabitants of Lubawa land, to better feel and understand our place in the world.
[PL]
Przyglądając się starym mapom bez trudu można zauważyć powtarzalny schemat. W większości wsi ziemi lubawskiej widać kilka dużych zabudowań gospodarskich i wiele niewielkich, kilkuhektarowych siedlisk. Niemal wszyscy byli rolnikami, ale niewielu mogło się rozwijać. Od tego czasu minęło ponad sto lat. Wieś przeżyła dwie reformy rolne, dzielące majątek największych właścicieli ziemskich, powstanie i upadek Państwowych Gospodarstw Rolnych i finansowo-biurokratyczną strzykawkę Unii Europejskiej. Jednak jeśli przyjrzeć się bliżej, można odnieść wrażenie, że zatoczyliśmy koło. Dziś w każdej wsi jedynie kilka rodzin, a czasem przedsiębiorstw, zajmuje się ziemią. Reszta z rolników przeistoczyła się w mieszkańców wsi, żyjących w krajobrazie i kulturze wiejskiej, lecz luźno związanych z codziennym trudem pracy na gospodarstwie.
Miejsca, które zobaczyli zaproszeni do festiwalu Nowe Ciepło artyści, mogły wydawać się przygnębiające. Opuszczone gospodarstwa z zaoranymi drogami dojazdowymi. Domy w polach, gdzie kukurydza i zboże rośnie tuż przy fundamencie szopy z żużlaka. Kamienne budynki gospodarcze i duże domy z czerwonej cegły, w których mieszka samotna staruszka z jednym synem. Tytułowe gospodarstwa bez ziemi – siedliska, które swoją obecnością poświadczają o woli życia na wsi. Ludzie rodzinnie i zawodowo związani z rolą, która z różnych powodów została porzucona, oddana lub sprzedana.
Życie i praca człowieka fundamentalnie przenikają się z krajobrazem, w którym są osadzone, wpływając na jego przyszły kształt. Dlatego zaproszeni do projektu artyści i artystki pytali o związki mieszkańców regionu lubawskiego z ziemią i kwestie jej własności. Próbowali zagłębić się w dawne historie i współczesne sposoby radzenia sobie z gwałtowną modernizacją życia wiejskiego.
Tegoroczna, ósma już edycja wystawy, zatytułowana Gospodarstwa bez ziemi, może być odczytana jako rewers Nowego Ciepła sprzed dwóch lat. Wtedy badaliśmy gburskie tradycje ziemi lubawskiej – historie dużych gospodarzy, solidnych budynków i dumy ze swojej ziemi. Dziś opowiadamy losy wsi odchodzącej od rolnictwa i będącej w rozkroku pomiędzy tradycją, a rozpędzoną, globalną rzeczywistością. Być może pytania i obserwacje artystów pozwolą nam, mieszkańcom ziemi lubawskiej, lepiej poczuć i zrozumieć nasze miejsce w świecie.
Imprint
| Artist | Tomasz Kowalczyk, Natalia Reszka, Paweł Starzec, Katarzyna Wąsowska, Patrycja Wojtas & Szymon Maliborski |
| Exhibition | Gospodarstwa bez ziemi / Farms without Land |
| Place / venue | Galeria Przestrzeń Gruzownia, Municipal Center of Culture in Nowe Miasto Lubawskie, Poland |
| Dates | 4 September – 30 November 2020 |
| Curated by | Tytus Szabelski, Marcin Zalewski |
| Photos | Tytus Szabelski |
| Website | www.wybudowania.pl |
| Index | Galeria Przestrzeń Gruzownia Katarzyna Wąsowska Marcin Zalewski Natalia Reszka Patrycja Wojtas Paweł Starzec Szymon Maliborski Tomasz Kowalczyk Tytus Szabelski |